Unsuk Chin en de stad
In 2008 en 2009 bracht Unsuk Chin een bezoek aan Hongkong en Guangzhou. De sfeer van de oude woonwijken met hun smalle, kronkelende steegjes, marktplaatsen en voedselverkopers deed haar denken aan het Seoul van haar jeugd, waar rondtrekkende straatartiesten voor reuring zorgden met dans en muziek. In Gougalōn transformeerde Chin die herinneringen tot een theatrale partituur, waarin zij het ensemble voor armetierig straatorkestje laat spelen. De slagwerkers bedienen zich onder meer van lege flessen en conservenblikken. Ook voor haar kamerorkestwerk Graffiti liet Chin zich inspireren door de straat. In het driedelige werk voor kamerorkest overlappen klanklagen elkaar als tags en pieces in een graffiti-schildering.

Pierre-Laurent Aimard speelt Ligeti en première van de Nederlandse Thomas van Dun
Van Chins leermeester György Ligeti klinkt het magistrale Pianoconcert, met als solist niemand minder dan Ligeti-specialist Pierre-Laurent Aimard.
Deze middag ook de première van de jonge Nederlandse componist en songwriter Thomas van Dun. Hij liet zich inspireren door twee van mijn grote fascinaties, allereerst de ruimte en de oneindigheid van het heelal. Ook zijn fascinatie voor rococo kerken heeft het stuk sterk beïnvloed. De transformatieve ornamentatie van de kerken, waarbij het aangezicht bijna doet voelen als een hallucinerende trip, wordt verklankt tot trance-inducerende texturen en vervormende geluiden die de melodie door het stuk dragen. Daarnaast vond Van Dun inspiratie in Ligeti’s uitgestrekte klankvelden en wolken van klank-texturen.
Lees het interview met Thomas van Dun op de site van Het Concertgebouw.